Η στυτική δυσλειτουργία είναι μια από τις πιο συχνές διαταραχές στον αντρικό πληθυσμό, και εμφανίζεται κυρίως στα πλαίσια κάποιας άλλης προϋπάρχουσας κατάστασης.
Αφορά κυρίως άντρες ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών και σπανιότερα πιο νέους.
Όταν η στυτική δυσλειτουργία εμφανίζεται σε νεαρές ηλικίες συνήθως οφείλεται σε ψυχολογικά και όχι σε οργανικά αίτια.
Στο σύνολό της ανήκει στις διαταραχές της σεξουαλικής διέγερσης και χαρακτηριστικό της είναι η αδυναμία απόκτησης ικανοποιητικής στύσης, μέχρι την ολοκλήρωση της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Διακρίνεται σε Πρωτογενή και Δευτερογενή.
Στην πρωτογενή, ο άντρας δεν έχει ποτέ επαρκή στύση, ενώ στην δευτερογενή, για κάποιο χρονικό διάστημα έχει επαρκή στύση, όμως από ένα σημείο και μετά παρουσίασε διαταραχή.
Η επίτευξη της στύσης είναι μια εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν ο εγκέφαλος, ορμόνες, νεύρα, μύες, αγγεία και φυσικά τα συναισθήματα και ανώτερες ψυχικές λειτουργίες, όπως οι αισθήσεις, η μνήμη και η προσοχή.
Μια διαταραχή στη διαδικασία αυτή μπορεί να είναι αίτιο στυτικής δυσλειτουργίας.
Τα προβλήματα μπορεί να είναι οργανικά. Στην πορεία, όμως, θα προστεθεί και το άγχος, το οποίο θα επιδεινώσει το πρόβλημα.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και αντίστροφα, ενώ συχνά υπάρχει από την αρχή ένας συνδυασμός οργανικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Η θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας καθορίζεται από το είδος της.
Εάν το αίτιο είναι ψυχογενές ή υπάρχουν προβλήματα σε μια σχέση, ένας εξειδικευμένος σεξολόγος θα μπορέσει να βοηθήσει ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Συχνά, όταν το πρόβλημα είναι μεικτό, γίνεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής θεραπείας.
