Στυτική Δυσλειτουργία

Μπορεί η υπέρταση να οδηγήσει σε στυτική δυσλειτουργία;

Bori i ipertasi na odigisi se stitiki dislitourgia

Όσο οι άντρες γερνούν, η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης και η συνύπαρξη της πάθησης αυτής με προβλήματα στύσης αυξάνεται. Επίσης οι επιπτώσεις από την υψηλή αρτηριακή πίεση στη σεξουαλική ζωή των ανδρών είναι αρνητικές. Αυτό συμβαίνει γιατί μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από προβλήματα όπως στυτική δυσλειτουργία, μειωμένη libido και λιγότερο ενδιαφέρον για το σεξ, εξαιτίας της μείωσης της ροής αίματος, από την επάρκεια της οποίας εξαρτάται η στύση.
Την ίδια αρνητική επίδραση μπορεί να έχει και η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούν όσοι πάσχουν από υπέρταση.

Η σεξουαλικότητα αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Η στυτική λειτουργία έχει μεγάλη αξία για την πλειονότητα των ανδρών, ακόμη και όταν αυτοί βρίσκονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, όσο οι άνδρες γερνούν, αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης και η συνύπαρξη της πάθησης αυτής με προβλήματα στύσης. Το ίδιο υψηλός είναι ο επιπολασμός της στυτικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς με άλλους ταυτόχρονους παράγοντες κινδύνου, όπως π.χ. ο σακχαρώδης διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο, η παχυσαρκία και η υφιστάμενη καρδιαγγειακή νόσος
Στο να επιτευχθεί στύση είναι μια περίπλοκη διαδικασία.
Φυσιολογικά, κατά τη διάρκειά της, τα σήματα του εγκεφάλου ή των νευρικών απολήξεων στο πέος προκαλούν χαλάρωση των λείων μυών των σηραγγωδών σωμάτων του πέους και διαστολή των αρτηριών. Η ροή του αίματος στο περίβλημα των σηραγγωδών σωμάτων πιέζει τις φλέβες που φυσιολογικά απομακρύνουν το αίμα από το πέος.
Καθώς εισρέει περισσότερο αίμα, το πέος διογκώνεται και σκληραίνει. Σε υπερτασικούς άνδρες η πάθηση αυτή,καταστρέφει με το πέρασμα του χρόνου τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και προκαλεί αθηροσκλήρωση, περιορίζοντας τη ροή του αίματος. Αυτό έχει ως συνέπεια λιγότερο αίμα στο πέος, οπότε και δυσκολία επίτευξης και διατήρησης της στύσης.

Ο αριθμός των ερευνών που επιβεβαιώνουν ότι το ποσοστό των ανδρών που ταλαιπωρούνται και από τις δύο αυτές παθήσεις είναι ιδιαίτερα μεγάλο.
Ενδεικτικά, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of the American Geriatrics Society διαπίστωσε ότι περίπου το 49% των ανδρών ηλικίας 40 έως 79 με υψηλή αρτηριακή πίεση ανέπτυξαν στυτική δυσλειτουργία. Τα αποτελέσματα μιας άλλης μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Urology, διαπίστωσαν ότι το 68% των υπερτασικών συμμετεχόντων είχαν κάποιο βαθμό στυτικής δυσλειτουργίας, με το 45% να θεωρείται σοβαρή.

Πολλές φορές, παρόμοιες επιπτώσεις έχουν και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Οι δύο κυριότερες κατηγορίες φαρμάκων είναι τα διουρητικά  και οι βήτα αναστολείς. Σύμφωνα με ερευνητές, τα διουρητικά μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία, μειώνοντας τη δύναμη της ροής του αίματος στο πέος, αλλά και την ποσότητα ψευδαργύρου στο σώμα, το οποίο είναι απαραίτητο στοιχείο για τη σύνθεση της τεστοστερόνης.
Οι βήτα-αναστολείς επιβραδύνουν την απόκριση στα νευρικά ερεθίσματα που οδηγούν σε στύση.
Δυσκολεύουν επίσης σε μεγάλο βαθμό τη διάταση των αρτηριών του πέους.
Επιπλέον, μπορούν να προκαλέσουν λήθαργο ή κατάθλιψη, εμποδίζοντας τη σεξουαλική διέγερση.

Άλλος ένας σημαντικός επιβαρυντικός παράγοντας στους άνδρες που πάσχουν από υπέρταση και στυτική δυσλειτουργία είναι και το κάπνισμα, και αυτό γιατί η επιβλαβής αυτή συνήθεια αυξάνει την αρτηριακή πίεση, καταστρέφει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει τη ροή του αίματος σε όλο το σώμα.

Έτσι σχεδόν στο ήμισυ των ανδρών που πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία αιτία είναι η βλάβη των αιμοφόρων αγγείων του πέους.
Η αγγειογενής στυτική δυσλειτουργία, όπως ονομάζεται, αντιμετωπίζεται με δυο τρόπους: φαρμακευτικά και επεμβατικά.
Στην πρώτη περίπτωση, δεν καταπολεμάται η αιτία του προβλήματος και συχνά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στους ασθενείς, εξαιτίας των παρενεργειών που παρουσιάζει.
Στην δεύτερη περίπτωση,αυτή αφορά στις ενδοπεϊκές ενέσεις και στη χειρουργική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας, με τους πιθανούς κινδύνους που πάντοτε συνοδεύουν την όποια επέμβαση.
Επιπλέον, σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας χειρουργικά είναι η ανάγκη επανάληψης του χειρουργείου για την αντικατάσταση της πρόθεσης μετά από μερικά χρόνια.

Τελευταία υπάρχει, όμως, και μια τρίτη επιλογή για τους ασθενείς με αγγειογενή στυτική δυσλειτουργία. Πρόκειται για μια μέθοδο, που καταπολεμά το αίτιο της πάθησης και δεν περιορίζεται στην αντιμετώπιση του συμπτώματος.

Αφορά την εφαρμογή υπερήχων (κρουστικά) απευθείας στο πέος, η οποία δεν ενέχει τον παραμικρό κίνδυνο και είναι απολύτως ανώδυνη. Με αυτήν ενθαρρύνεται η δημιουργία νέων αγγείων, που αυξάνουν την παροχή αίματος στο πέος. Έτσι, οι ασθενείς μετά από 3 μήνες συνήθως απολαμβάνουν ποιοτική στύση που διαρκεί.
Όμως πέραν των διαθέσιμων θεραπευτικών μεθόδων, η βελτίωση της σεξουαλικής ζωής είναι στο χέρι του κάθε άνδρα. Η διακοπή του καπνίσματος, η υγιεινή διατροφή, ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ και νατρίου, η διατήρηση ενός κανονικού σωματικού βάρους και η συστηματική άσκηση αποδεδειγμένα προάγουν τη σωματική και τη σεξουαλική υγεία. Διατηρώντας, λοιπόν, έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ακολουθώντας πιστά τις συστάσεις των γιατρών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στύσης, οι πιθανότητες επαναφοράς της σεξουαλικής λειτουργίας σε φυσιολογικούς ρυθμούς είναι ιδιαίτερα υψηλές.