Μπορεί η θεραπεία των αιμορροΐδων να βελτιώσει τη στυτική λειτουργία;

Bori i therapia ton aimorroidon na veltiosi ti stitiki litourgia
Bori i therapia ton aimorroidon na veltiosi ti stitiki litourgia

Οι μηχανισμοί που συνδέουν την αιμορροϊδεκτομή με τη βελτίωση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι περίπλοκοι. Το ποσοστό των ανθρώπων με αιμοροοίδες που παράλληλα υποφέρουν και από στυτική δυσλειτουργία είναι αυξημένο.
Έχει διαπιστωθεί ότι η αιμορροϊδοπάθεια είναι μια κατάσταση που προκαλείται από αγγειακές και νευρογενείς διαταραχές της πυέλου και σε πολλές περιπτώσεις, η χειρουργική αντιμετώπισή της αποτελεί το κλειδί για την επανέναρξη της σεξουαλικής ζωής των ανδρών με αιμορροΐδες 3ου και 4ου βαθμού, που η στυτική δυσλειτουργία προκαλείται από αυτές.

Τα αιμορροϊδικά αρτηριοφλεβικά πλέγματα είναι κάποιες φυσιολογικές δομές που βρίσκονται γύρω από το ορθό και το πρωκτικό κανάλι. Λόγω του εφοδιασμού τους με αίμα και το ότι βρίσκονται σε εξαιρετικά ευαίσθητη θέση, οι αιμορροΐδες γίνονται συμπτωματικές όταν μεγαλώνουν, παθαίνουν φλεγμονή, θρομβώνονται ή προπίπτουν (κρέμονται). Γενικά η σοβαρότητα των συμπτωμάτων ποικίλλει.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, στα συμπτώματα, ο ασθενής μπορεί να νιώθει απλώς κνησμό και σε σοβαρότερες καταστάσεις,μπορεί να αιμορραγεί από το ορθό.
Η ανάπτυξη πόνου και αιμοραγιών λόγω αιμορροΐδων μπορεί να οφείλεται σε έναν συνδυασμό κάποιων καταστάσεων, όπως είναι η φλεβική διόγκωση και η αποδυνάμωση του συνδετικού ιστού που υποστηρίζει αυτές τις αγγειακές δομές και τον βλεννογόν.
Οι εσωτερικές αιμορροΐδες 3ου και 4ου βαθμού είναι οι κύριες ενδείξεις για αντιμετώπιση με χειρουργική επέμβαση. Οι λίγες μελέτες που έχουν διερευνήσει την ύπαρξη συσχετισμού μεταξύ στυτικής δυσλειτουργίας και αιμορροΐδων κατέληξαν σε θετικά συμπεράσματα. Σύμφωνα με αυτήν, οι άνδρες, και ειδικά όσοι είναι κάτω από 40 ετών, είναι πολύ πιθανό να πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία εάν έχουν προηγουμένως διαγνωστεί με αιμορροΐδες.

Επίσης, στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζει και ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών, έχοντας σημαντικά αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ίδιων αλλά και των συντρόφων τους. Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα ενός άνδρα να αποκτήσει και να διατηρήσει μια στύση ώστε να επιτευχθεί επιτυχής σεξουαλική πράξη. Μπορεί να είναι ένας συνδυασμός φυσικών και ψυχολογικών παραγόντων, οι οποίοι πρέπει να υπάρχουν ταυτόχρονα.

Αυξημένη πιθανότητα στυτικής δυσλειτουργίας έχουν οι ηλικιωμένοι, οι άνδρες με συγκεκριμένες νόσους, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο, υπερλιπιδαιμία και ψυχολογικά προβλήματα. Άνδρες με συγκεκριμένες νευρολογικές διαταραχές, τραύμα, με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη έχουν επίσης μεγάλη πιθανότητα αναπτυξης στυτικής δυσλειτουργίας. Μπορεί να συμβεί λόγω κάποιας παρενέργεια από φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνεται. Τέλος, μπορεί να είναι και αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης στην πυελική περιοχή.

Έχει διαπιστωθεί ότι ο αριθμός των ανδρών που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στην πύελο ή επί πυελικού εδάφους (το σύνολο των μυών που καλύπτουν εσωτερικά το κάτω τμήμα της λεκάνης) και υποφέρουν από στυτική δυσλειτουργία είναι σημαντικά μεγαλύτερος από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Παρά το γεγονός ότι ο πρωκτός είναι μέρος της δομής του πυελικού εδάφους, η κλινική προσοχή που είχε δοθεί στα σεξουαλικά προβλήματα σε ασθενείς με αιμορροΐδες δεν ήταν η πρέπουσα.

Ερευνητές από πανεπιστήμια της Τζέντα και του Καΐρου θέλησαν να μελετήσουν τον αντίκτυπο της χειρουργικής αιμορροϊδεκτομής στη σεξουαλική λειτουργία σε άνδρες ηλικίας 18-50 ετών με απλές αιμορροΐδες 3ου και 4ου βαθμού και με μη οργανική ήπια ή μέτρια στυτική δυσλειτουργία. Σε 82 ασθενείς με αιμορροΐδοπάθεια και σχετιζόμενη στυτική δυσλειτουργία πραγματοποιήθηκε αιμορροϊδεκτομή.
Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αυτά 81 ασθενών που δεν υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς απάντησαν σε ερωτηματολόγια πριν από την επέμβαση, 3 και 6 μήνες μετά από αυτήν. Το 41,1% των ασθενών που χειρουργήθηκαν εμφάνισε βελτίωση της στυτικής λειτουργίας σε σύγκριση με το 5,3% στην ομάδα ελέγχου.

Συνεπώς, οι μηχανισμοί που συνδέουν την αιμορροϊδεκτομή με τη βελτίωση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι περίπλοκοι. Ο έλεγχος της τοπικής αγγειακής διαταραχής της περιοχής των γεννητικών οργάνων και της πυελικής περιοχής που σχετίζεται με τις αιμορροΐδες μπορεί να παίζει ρόλο και να επηρεάζει το τμήμα της πυέλου που συμβάλλει στη στυτική δυσλειτουργία. Η καλυτέρευση της στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να οφείλεται στη βελτίωση του αγγειακού συστήματος του πυελικού εδάφους ή στη μείωση του πρωκτικού πόνου ή του πρηξίματος.

Στην θεραπεία των αιμορροΐδων 1ου και 2ου βαθμού που μπορεί να είναι συντηρητική, αντιμετωπίζεται με αλλαγές στη διατροφή, την ποσότητα του νερού που λαμβάνεται και την ένταξη της άσκησης στην καθημερινότητα του ασθενή. Όμως, για τις 3ου και 4ου βαθμού αιμορροΐδες η αντιμετώπιση είναι αποκλειστικά χειρουργική, καθώς αυτές προκαλούν συμπτώματα που δυσκολεύουν τη ζωή του ασθενή. Με την είσοδο των υπερήχων στη χειρουργική πρακτική, η αντιμετώπισή τους είναι μια πολύ απλή διαδικασία που διαρκεί μόνο 15 λεπτά. Η καθοδηγούμενη με υπέρηχο απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών είναι μια μοντέρνα, ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που δεν προκαλεί πόνο, ούτε απαιτεί κάποια προεγχειρητική ή μετεγχειρητική φροντίδα. Με αυτόν τον γρήγορο τρόπο ο ασθενής μπορεί να απαλλαχθεί από τα συμπτώματα και από τη στυτική δυσλειτουργία και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του.